Testy wibracyjne

Testy wibracyjne są nieodzownym elementem testowania wytrzymałościowego komponentów i gotowych produktów elektronicznych oraz mechanicznych w przemyśle motoryzacyjnym, lotniczym, maszynowym. Na podstawie testów wibracyjnych stwierdza się czy badany obiekt przeżyje „n” założonych godzin eksploatacji oraz czy będzie poprawnie funkcjonował w czasie testu (jeśli tak, to w rzeczywistych warunkach również). Ponadto testy wibracyjne pozwalają na określenie parametrów dynamicznych, takich jak częstości własne.

Testy wibracyjne wykonuje się w celu:

kwalifikacji wyrobu, sprawdzenia żywotności i niezawodności obiektu,
poznania jego własności dynamicznych.

Dostępne wzbudniki pozwalają na testowanie obiektów o masie nawet do 200 kg. Stosowane rodzaje wymuszeń:

1

Sygnał sinusoidalny

Stosowane szeroko na wielu podzespołach poddanych wymuszeniu od obracających się elementów np. silników. Potencjalne obiekty: osprzęt silników spalinowych, elektronika, itp.

2

Testy sygnałem losowym (szum)

Wszędzie tam, gdzie obiekt jest poddawany losowemu wymuszeniu, np. w transporcie – elementy mocowane na pojazdach, elementy zawieszeń, elektronika, itp.

3

Testy udarowe

Stosuje się np. w przemyśle zbrojeniowym, elektronice, symulacjach transportu – wszędzie tam gdzie występują chwilowe bardzo wysokie przyśpieszenia.

Specjalną grupą testów wibracyjnych są testy trwałościowe, polegające na wprowadzeniu obiektu w rezonans sygnałem sinusoidalnym oraz podtrzymaniu go w tym stanie przez n-cykli bądź przez określony czas. W wypadku stwierdzenia pęknięć lub innych uszkodzeń, należy rozważyć możliwość wprowadzenia zmian konstrukcyjnych albo zmianę parametrów eksploatacji.

Dodatkowo przy pomocy wzbudników można sprawdzić parametry dynamiczne obiektów, ich częstotliwości rezonansowe, tłumienia, a także wyznaczyć kształt postaci drgań.